Keşke

Farkında mısınız keşkeler ile yaşıyoruz hep. Keşkeler sarmış dört bir yanımızı. Günlük hayatımızda bile vazgeçilmez olmaz keşkeler. İşi farkında olmadan öyle bir hale getirmişiz ki farkında bile değiliz keşkeler ile yaşadığımızın. Keşke o yemeği yemeseydim, keşke şunu değil de bunu içseydim, keşke şu elbiseyi giymeseydim ötekini giyseydim. Keşke buradan gitmeseydim de şuradan gitseydim. Keşke o mesajı yazmasaydım, keşke yazsaydım. Keşke arasaydım, keşke aramasaydım. Keşke bunu almasaydım şunu alsaydım. Keşke evlenmeseydim, keşke evlenseydim. Keşke şunu izleseydim, keşke bunu izlemeseydim. Keşke buraya gelmeseydik, keşke oraya gitseydik. Keşke böyle demeseydim, keşke öyle deseydim. Keşke bugün Pazar olmasaydı Cumartesi olsaydı. Keşke bugün Pazartesi olamasaydı Pazar olsaydı. Keşke bugün bayram olsaydı, keşke bayramlar eskisi gibi olsaydı. Keşke yağmur yağmasaydı, keşke kar yağsaydı. Keşke kar yağmasaydı, keşke hava güzel olsaydı. Keşke hava bu kadar sıcak olmasaydı, keşke soğuk olsaydı. Keşke kış olmasaydı, keşke yaz olsaydı. Keşke yaz olmasaydı, keşke ilkbahar olsaydı.

Böyle yaşar olmuşuz hayatı. Geçmişte yaptığımız hatalarla keşkeler ile zehir ediyoruz her günümüzü. Gelecek kaygısıyla hayattan tat alamıyoruz. Neden anı, şimdiyi yaşamıyoruz. Geçmişi değiştirebilir miyiz? Neden değiştiremeyeceğimiz şeylerle tüketiyoruz enerjimizi? Peki biz kimiz, neyiz, ne bu gelecek kaygısı? İki saniye sonrasını bilemediğimiz şu dünyada nedir bizi kaygılandıran? Niye gerçek ve tek zaman dilimi olan anın tadını çıkarmıyoruz? Neden şimdiki zamanı da gelecek ve geçmiş hesaplarıyla maf ediyoruz. Gelin sizinle bir anlaşma yapalım. An içinde elimizden gelenin en iyisini yapalım. Ne yaparsak, hangi işi yaparsak yapalım en iyisini yapmak için gayret edelim. An içinde şimdi yapalım. Mesela ben şimdi yazıyorum ama iki saniye önce yazdım, güzel de yazdım. Hayır o geçmişte kaldı, geçti. Ben şimdi daha iyisini yazabilirim ve onun için gayret etmeliyim. Ya sonra? Sonra Allah’ın işi. Ben şimdi için elimden geleni yapıyorum. Gerisi Allah’ın işi ben gayret ediyorum. Sonrasını Allah bilir. Çekil aradan tecelli etsin Yaradan. Sen gayret et sonra tevekkül et. Sonra, sonrası Allah’ın işi. Allah bizimle. Biz gayret edelim, gaybı yalnız Allah bilir. Sonra mis. Kaygısız, tasasız yaşa. Anlaşma bu ama bir şartım var. Elinden gelenin en iyisini yap, yapmayacaksan hiç bulaşma. Evet şimdi, şimdi en iyisini yap gerisine karışma. Öyle iki adımda bir geçmişine dönüp bakarak gelecek kaygısı yaşayarak, gelemezsin yarınlara. Üç beş şey al yanına umut olsun, inanç olsun gelecek yarınlara.

Yücel KURAN

yucelkuran1981@gmail.com

Makale Kaynağı: https://www.milatgazetesi.com/yazarlar/keske-243077/